Van Dronkelaarsplein Almelo

Het Van Dronkelaarplein in Almelo is vernoemd naar de voormalig wethouder van Almelo.
Evert van Dronkelaar die, tijdelijk, burgemeester Sichterman opvolgde, was in de 2e wereld oorlog wethouder en actief in het verzet.

Op bovenstaande foto staan zowel Van Dronkelaar (nummer 1) als Sichterman (nummer 2).

Na de bezetting in 1940 volgen maatregelen elkaar in snel tempo op.
De gemeenteraad wordt in 1940 al snel aan banden gelegd.
Eerst worden raadsleden van o.a de communistische partij uitgesloten voor het raadslidmaatschap.
Later worden ook ambtenaren en raadsleden van Joodse afkomst ontheven uit hun functie. Vanaf 1 september 1941 zijn de vergaderingen verboden.

Middels een verordening komt het gemeentebestuur uitsluitend bij de burgemeester te liggen, de wethouders blijven hun functie uitoefenen maar worden ondergeschikt aan de burgemeester, in Almelo burgemeester Sichterman.
Daarmee ontstaat de zgn. burgemeester in oorlogstijd, die zal moeten functioneren onder Duits gezag.

Burgemeester Sichterman

Mello Sichterman was in 1942 ook waarnemend burgemeester van Hengelo nadat 0p 5 juni 1942 burgemeester Van der Dussen van Hengelo is opgepakt en overgebracht naar kamp Beekvliet in Sint-Michielsgestel.

In Almelo beraden de wethouders zich, Beunk en Ter Steege gaan verder, maar Van Dronkelaar neemt ontslag.

De NSB commissaris van de provincie Overijssel Bonninghausen geeft in eerste instantie geen toestemming. Deze vindt dat Sichterman Van Dronkelaar moet overtuigen wethouder te blijven.
Indien Van Dronkelaar weigert verliest hij zijn wachtgeld.
Van Dronkelaar houdt vast aan zijn standpunt en kondigt aan zijn functie neer te leggen.

Het ontslag wordt pas in 1943 verleend. Vervolgens wordt hij in mei van dat jaar opgepakt en in kamp Vught geplaatst.
Sichterman pleit voor de spoedige vrijlating van Van Dronkelaar, hetgeen ook gebeurt.

Het Militair Gezag benoemt Van Dronkelaar na de bevrijding direct als waarnemend burgemeester.
Hij wordt bijgestaan door een burgercomite met vijf leden. Samen pakken ze de grootste problemen aan, in het bijzonder sociale zaken en de volkshuisvesting. Van Dronkelaar zoekt daarbij de samenwerking met het voormalige verzet.

Een van de laatste handelingen van Van Dronkelaar is het opstellen van een lijst van 75 namen van een college dat de nieuwe gemeenteraad van Almelo zal kiezen, omdat
reguliere verkiezingen direct na de bevrijding nog niet mogelijk waren.

Van Dronkelaar draagt op 5 augustus 1945 de taken over aan Ravesloot.
Ravensloot is burgemeester vanaf januari 1946.

De bedoeling is dat Van Dronkelaar in november 1945 terugkeert als wethouder. Hij wordt benoemd door de raad op 6 november, maar kan het ambt niet uitoefenen. De gezondheidsklachten van Van Dronkelaar spelen hem parten en hij wordt opgenomen in het ziekenhuis.

Op 26 januari 1946 overlijdt Van Dronkelaar.
De gemeenteraad van Almelo besluit op 6 juni 1946 het Rietplein te noemen naar wethouder Van Dronkelaar.

Het monument voor de gevallenen

Het monument op het van Dronkelaarplein bestaat uit een driehoekige, natuurstenen zuil van 7 m hoog, met bovenin de wapens van Nederland, Overijssel en Almelo, bekroond met een kruis (ontworpen door Jan Jans).

In iedere hoek van de zuil staat een beeld, 3 in totaal, die het verzet, de deportatie, en de onderdrukking van moeder en kind symboliseren. Deze beelden zijn door John Grosman gemaakt.