NIWIN, Welfare, NHI,
NIWIN:
Nadat onze militairen werden uitgezonden naar Indië werd in Nederland
het NIWIN (Nationale Inspanning Welzijnsorganisatie Indië) opgericht.
Dit was een samenwerkingsverband tussen verschillende organisaties als Katholiek Thuisfront en het Protestants Interkerkelijk Thuisfront. (zie ook "Geloof")
Het doel was het ondersteunen van de Nederlandse militairen in Indië.
Foto 1: Postkaart van het NIWIN, "Mariniers op Java"
Foto 2: Sigarettenblikje uitgegeven door NIWIN ter ere van het jubileum van Koningin Wilhelmina
Foto 3: reversspeld NIWIN, voor collectanten?
Gesproken brief:
Behalve het sturen van kerstpakketten en andere goederen, verzorgden dit soort organisaties (NIWIN en Welfare) ook het opnemen en versturen van gesproken brieven.
Dit kon vanuit Nederland gericht aan de militairen in Indië, maar ook andersom.
Gesproken brieven waren kleine grammofoonplaatjes meestal van karton met een kunststof laagje.
De techniek werd verzorgd door professionele opnamestudio’s die met mobiele apparatuur het land introkken en plaatselijk in buurthuizen de opnames verzorgden.
Foto 1: Hoes gesproken brief
Foto 2: een gesproken brief zelf. Deze moest worden afgespeeld met een speciale houten pick-up naald. Het gevolg was dat de platen en singles niet lang mee gingen.
Foto 3: de gesproken brief van Marinier Jannink
Kerstpakketten:
Ieder jaar werden er door de NIWIN acties gehouden om kerstpakketten te kunnen versturen naar de militairen in Nederlands Indië.
Rimboe-kisten:
Door de NIWIN werden kisten met sportmaterialen en ontspanningsbenodigdheden naar de buitenposten gezonden.
Deze kisten verwierven de naam van rimboe-kisten.
Tot vlak voor zijn overlijden, spuugde Indië-veteraan Arend Wolters nog NET niet op de grond als men het over deze kisten had.
"Na 12 uur patrouille-lopen, was het laatste waar je aan dacht een gezellig potje sporten met je maten"
Welfare:
Na de tweede wereld oorlog werd binnen de Koninklijke Landmacht de “R.A.O” (Recreatie en Algemene Ontwikkeling) opgericht.
In Indië werd de R.A.O. samengevoegd met de “Welfare” dat eigenlijk een dienst was van het Knil.
Op 20 april 1948 werd bij order van de Legercommandant de naam gewijzigd in “Dienst Welzijnsverzorging”. Hieronder vielen de R.A.O, Cadi (Cantinedienst) en de Welfare.
Echter de naam Welfare bleef bij de soldaten als standaard in gebruik, met als belangrijkste herkenning het embleem van “Wimpie Welfare”.
.jpg/picture-200?_=1777e5d7108)
De dienst Welzijnsverzorging was een onderdeel van de Dienst Hoofdkwartier Adjudant Generaal.
De dienst Welzijnsverzorging had de zorg voor de distributie van N.I.W.I.N artikelen (o.a spellen, boeken), organiseerde cursussen, radio-uitzendingen, filmavonden en stelde o.a. radiotoestellen (rimboe-radio’s), sport en spelartikelen maar ook bijv. muziekinstrumenten ter beschikking aan de militairen en richtte bibliotheken, kantines en andere sociëteiten in.
De dienst Welzijnsverzorging gaf ook informatieboekjes uit voor de soldaten die naar Indië onderweg waren.
NHI:
Nederland helpt Indië werd opgericht op 25 september 1945 als comité, later werd het een stichting.
In 1951 veranderde de naam in Zorg Voor Gerepatrieerden.
Prins Bernhard was erevoorzitter van 'Nederland helpt Indië'.
Het doel van de organisatie was:
Hulpverlening aan Nederlanders, Nederlandse onderdanen en andere ingezetenen van Nederlands-Indië
Hulp na repatriëring naar Nederland door middel van opvang, kleding en eten
Het verlenen van sociale zorg.
Naast collectes had NHI ook een voorwerpen-actie.
Foto 1 en 2: collectebus NHI (met bankbiljetten uit 1948)
Foto 3 en 4: de folder voor de voorwerpen-actie. Naast de beroemde lepeltjes kon men ook asbakjes, bekers en boekjes bestellen.
Foto 5, 6 en 7: de NHI lepeltjes.
Klik naar boven of naar startpagina
bronnen:
www.gerardoortwijn.nl,
wikipedia.nl,
www.nationaalarchief.nl,
www.indie-1945-1950.nl
Fotocollectie Soldaat Kemkes